niedziela, 4 maja 2014

RABARBAR


Rabarbar ogrodowy zwany inaczej rzewniem jest byliną, która jest warzywem. Roślina ta pochodzi ze środkowej Azji i Syberii. Do Europy dotarła w XVI wieku dzięki Marco Polo. A do Polski w wieku XVIII.

Rabarbar jest źródłem witaminy A, C i E oraz potasu, fosfor, kwasu foliowego i błonnika. Zawiera niewiele kalorii.
Posiada szkodliwy kwas szczawianowy, który likwidowany jest przez ugotowaniu lub upieczeniu rabarbaru.
Warzywo to ma kwaskowaty, cierpki smak.

Rabarbar lekarski (odmiana rabarbaru o dużych liściach i kłączach sięgających do 3 metrów wysokości) miał zastosowanie lecznicze w dawnej medycynie chińskiej. Do dziś stosuje się go jako środek na bolące zęby(usmażony korzeń rabarbaru moczy się w alkoholu. W powstałej nalewce macza się wacik i przykłada się na bolący ząb).
Rabarbar ma działanie przeczyszczające i dezynfekujące. Zawarta w nim rapontygenina zmniejsza tempo podziału komórek nowotworowych. Ma również działanie antyalergiczne, antyoksydacyjne i wspomaga układ krążenia.
Rapontycyna zaś działa estrogennie, dlatego zaleca się przetwory z rabarbaru kobietom  z niedoborem estrogenów, nadmiarem androgenów. Paniom w okresie klimakterium i młodym dziewczynom z trądzikiem. Również panowie z przerostem gruczołu krokowego powinni zajadać się rabarbarem.
Zalecany jest przy chorobach naczyniowych, problemach ze wzdęciami i zaparciami.
Uwaga! Osoby chore na kamienie nerkowe nie powinny jeść go, gdyż zawiera zbyt duże ilości kwasu szczawiowego.

Zastosowanie:
Z rabarbaru możemy przygotować m.in: kompot, syrop, dżem, wino.
Stosujemy go jako dodatek do ciast, deserów i lodów. A także jako wykwintny dodatek do mięsa, drobiu oraz ryby.
Umyty i pokrojony na kawałki rabarbar wkładamy na chwilę do gorącej oliwy, podsmażamy, a następnie dodajemy łyżkę miodu.
Rabarbar możemy zamrozić, by mieć jego zapas na zimę.

Brak komentarzy: